“Toen ik begon aan mijn kwart triathlon, kwam Bart me aanmoedigen”
Leeftijd is maar een getal, zeggen ze wel eens. En soms bewijzen mensen dat die uitspraak helemaal waar is. Neem zeventiger Wim van Vroonhoven. Hij trainde bij Anna TopSupport voor wat hij zelf de Individuele Senioren Kwart Triathlon (ISKT) heeft genoemd. En hij maakte hem af ook. Met dank aan onder andere inspanningsfysioloog Bart Vromans.
“Als je ouder wordt, ben je geneigd jezelf te vergelijken met vroeger”, zegt Wim. “Maar dat is oneerlijk. Je wordt nu eenmaal ouder. Daarom wil ik gewoon kunnen wat ik nu kan. Zo kwam ik op de Individuele Senioren Kwart Triathlon. Een wedstrijd met jezelf, die iedereen op zijn eigen manier kan doen. Bart helpt me daarbij. Hij is heel betrokken. Hij coacht me, houdt me bij de les, volgt me en leidt me. Dat motiveert me enorm.”
“Bart doet altijd een stapje extra voor mij. Achter in de tuin heb ik bijvoorbeeld mijn trainingsplek. Bart heeft daar voor mij de apparatuur geïnstalleerd, zodat mijn fiets gekoppeld is aan de systemen bij Anna TopSupport. Zo weet hij precies wat ik doe en hoe het gaat. En daar past hij de training op aan. Soms ga ik harder en soms kost het me meer moeite. Maar dan is hij er altijd om er een positieve draai aan te geven: als je dit nu niet kunt, wat kun je dan wel? En dan gaan we daarvoor.”
“Onze samenwerking geeft me vertrouwen. Bart doet wat hij belooft. Er is nog geen maand geweest dat hij me niet heeft gebeld op het afgesproken moment. En toen ik klaar was voor de grote dag, heeft Bart me gevraagd om de route op te sturen. Toen ik begon, was hij er ook. Op de fiets met zijn vriendin om me aan te moedigen. En achteraf kreeg ik ook nog een complimentje: je zat goed op de fiets.”
Voor Bart was het bijna vanzelfsprekend om te gaan kijken. “Het voelde ook een beetje als mijn triathlon. We hebben er samen naartoe geleefd. En een kwart triathlon is ook niet zomaar iets. Ik heb gewoon bewondering voor Wim. Hij heeft last van zijn knie, van een hernia en nu ook van zijn rikketik. Maar hij doet het gewoon en dat triggert me. Als ik met iemand werk die zo gemotiveerd is, motiveert mij dat ook.”
Wim traint alweer voor de volgende ‘ISKT’, mét pacemaker deze keer. Dus in een iets lager tempo dan eerst. “Ik moet het weer opbouwen”. Bart is er natuurlijk weer bij en weet zeker dat het lukt. “Ik vind het super dat hij elke keer weer voor die doelen wil gaan. En iedere keer dat Wim een nieuwe stap zet, is dat voor ons samen een geluksmomentje.”
